Средба

те видов во сон
те гледам и сега
пред мене стоиш и броиш знам
на помина година
не се ни две
повеќе се
и зошто солзи на лице
зар тие знаат нешто повеќе
избриши ги
ќе помине
само гушни ме нежно
како што знаеш само ти
не вели ништо
зборови не се потребни
нашето сонце
одамна веќе не свети
не гледај ме така
погледот твој ќе ме полуди
над нас врне
дожд од спомени
некои тажни а некои не
јас и ти
совршени ликови
избришани
застани гордо исправи се
немој солзи во очите
избриши ги
ќе помине
само гушни ме нежно
како што знаеш само ти
не вели ништо
зборови не се потребни
нашето сонце
одамна веќе не свети
не гледај ме така
погледот твој ќе ме полуди